Union Square Greenmarket

Veel New Yorkers hechten belang aan gezond eten. Dit merk je onder meer aan de vele biowinkels, zoals bijvoorbeeld de supermarktketen Whole Foods Market.

Ook bijzonder populair zijn de greenmarkets. Bij ons in de buurt is er bijvoorbeeld die op Union Square. Vier dagen per week vind je hier lokale landbouwers die hun verse producten verkopen, zoals fruit en groenten, maar ook bereidingen zoals confituur, honing, wijn, en melk recht van de boerderij.

Barack Obama

Barack Obama, een van de belangrijkste kandidaten voor de presidentsverkiezingen van volgend jaar, kwam deze namiddag naar Washington Square Park voor een grote toespraak. Wij mogen hier natuurlijk niet stemmen, maar dat hield ons niet tegen om toch naar Obama te gaan luisteren.

De kans is namelijk reëel dat Obama over een dik jaar de nieuwe president van de VS wordt. Dat zien wij trouwens zeker zitten. Niet alleen zou Obama de eerste zwarte president worden, hij heeft ook enorm veel charisma én was al vanaf het begin tegen de oorlog in Irak, toen heel Amerika nog achter George Bush stond.

Ondertussen zijn de Amerikanen, en zeker de New Yorkers, helemaal van mening veranderd en willen ze hun troepen zo snel mogelijk naar huis sturen. Obama scoorde dan ook nergens meer applaus dan toen hij beloofde om de oorlog te beëindigen. Maar hij had nog veel meer te vertellen, onder andere over buitenlandse zaken, gezondheidszorg en onderwijs (de speech op YouTube in 3 delen).

Er zaten vooral voor niet-Amerikanen een paar saaie stukken in de speech, maar de reputatie van Obama als schitterende spreker is zeker verdiend. Wij stonden heel ver van het podium -- op de foto is Obama het kleine witte puntje -- en nog was iedereen rondom ons superenthousiast. Achteraf lazen we dat er ongeveer 24,000 toeschouwers waren; het zou ons verbazen als die niet allemaal voor Obama zullen stemmen.

Mercer Street Residence

Op een kleine tien minuten wandelen van Vanderbilt Hall, de rechtsfaculteit, ligt Mercer Street Residence, een van de vele NYU-residenties in the Village. Ons appartement bevindt zich op de eerste verdieping (2nd floor op zijn Amerikaans).

Mercer Street Residence herbergt zo'n 1500 rechtenstudenten. In tegenstelling tot de peda's in België, is het hier de gewoonte dat je je appartement deelt met een roommate. Naast de kamers zijn er ook nog verschillende computerruimtes, een spelkamer (met biljart, pingpong, enzovoort), studieruimtes, wasruimtes, een pub, en natuurlijk ook het terras op de 7e verdieping.

Hudson River Park

Als het in New York warm is, is het echt warm. Je kan de warmte bijna voelen neerdalen uit de lucht, de zon brandt op je huid en wind is er nauwelijks.

Gelukkig zijn er genoeg parken om wat verkoeling te zoeken. Washington Square Park volstaat meestal, maar met de 30° van deze namiddag beslisten we om het Hudson River Park op te zoeken, een groene strook van meer dan 7 kilometer tussen een snelweg en de monding van de Hudson River. Een goede plaats om een dosis frisse zeelucht op te doen; het uitzicht op New Jersey (boven) en Lower Manhattan (onder) is mooi meegenomen.


(klik op de foto's om ze te vergroten)

Don't Tase Me, Bro

Het schandaal van de week speelde zich deze week af aan de Universiteit van Florida. Toen John Kerry, de Democratische presidentskandidaat van 2004, een lezing gaf, stelde een student enkele vragen. Daarbij was hij blijkbaar nogal luidruchtig en onbeleefd, want de politie greep in. Ondanks protest van John Kerry arresteerden ze hem. Toen de student zich verzette, werd hij geëlektrocuteerd met een taser.

Het incident werd natuurlijk door tientallen aanwezigen op camera vastgelegd en vond onmiddellijk zijn weg naar YouTube. Dat leverde de inmiddels legendarische uitroep "Don't tase me, bro" ("Elektrocuteer me niet, maat") op. En die uitroep werd al snel verwerkt in een remix:

Oreo pizza

Alle Amerikanen zijn dik. Van dit cliché hebben we hier op straat nog niet veel gemerkt, maar de Oreo Dessert Pizza, waarvoor momenteel een reclamespot loopt op alle Amerikaanse zenders, doet zijn best om dit alsnog te bevestigen.

Oreo's zijn een soort Choco Prince koeken, alleen zien ze er heel wat ongezonder uit. Het nieuwe dessert bij keten Domino's Pizza is nu een pizza met, jawel, Oreo's. Zoiets kan toch enkel een Amerikaanse uitvinding zijn?

We moeten wel eerlijk zijn: ook op de Amerikaanse tv (onder andere door Jay Leno) wordt er duchtig de draak gestoken met deze caloriebom.

We zijn dus benieuwd of het een succes zal worden. In elk geval zijn wij, ondanks insinuaties over onze obsessie met eten door sommige familieleden, niet van plan deze pizza te bestellen. Daarvoor is hij toch nog net iets té degoutant.

Genieten

De examens zijn veraf, er zijn nog niet al te veel assignments, en het is bovendien zalig zomerweer in New York. Dit betekent dan ook veel luilekkerende studenten in het park, die volop genieten van de sfeer rond de centrale fontein.

Enige nadeel aan het warme weer is dat de Amerikanen hun airco zo vreselijk hoog zetten. We zitten hier in de les met een warme wintertrui aan, hoewel de zon buiten zalig schijnt.

Music Downtown

Het gratis Music Downtown festival wilt Lower Manhattan doen heropleven na de aanslagen van 11 september 2001. Gisteren trad The Hold Steady op, vlak voor het inmiddels heropgebouwde WTC7-gebouw. Ground Zero ligt links van het podium, voor de gebouwen in de achtergrond.

The Hold Steady -- Chips Ahoy!

Emmy awards

Zoals de meesten onder jullie wel weten, zijn wij grote fans van Amerikaanse series, zoals Heroes, The Sopranos, Boston Legal, enzovoort. We zaten vanavond dan ook aan de buis gekluisterd voor de jaarlijkse uitreiking van de Emmy Awards -- dit is het equivalent van de Oscars voor tv-series.

Er was dit jaar niet echt een grote winnaar. De grote prijzen werden verdeeld onder verschillende series, maar de belangrijkste prijs (die van beste dramaserie) was toch voor The Sopranos. Dit vonden wij een mooie beloning voor een van onze favoriete series. Jammer genoeg waren er geen prijzen voor James Gandolfini (Tony Soprano) en Edie Falco (Carmela Soprano), maar James Spader (Alan Shore - Boston Legal) en Sally Field (Nora Walker - Sons and Daughters) zijn zeker ook verdiende winnaars. De leukste quote van de avond kwam trouwens van James Spader: "I feel like I just stole a pile of money from the mob" -- waarmee hij dus doelde op de concurrentie met James Gandolfini.

Andere winnaars die in België zeker gekend zijn: Katherine Heigl (Izzie Stevens - Grey's Anatomy), Terry O' Quinn (John Locke - Lost) en Ricky Gervais (Andy Millman - Extras). Tot onze vreugde won ook The Daily Show met Jon Stewart een Emmy. Klik hier voor de volledige lijst met winnaars.

Voor de fashionista's onder ons was de Red Carpet natuurlijk het hoogtepunt: ruim 2 uur lang konden we dankzij de entertainmentzender E! -- stel je hier non-stop uitzendingen van De Rode Loper met Yasmine bij voor -- alle jurken naar hartelust bewonderen, of leuker nog, afkraken. Onze persoonlijke favoriet was Katherine Heigl, hiernaast te bewonderen in een jurk van Zac Posen. Meer foto's vind je hier.

En dan nu, op naar de Oscars ...

Interpol

Mensen die het kunnen weten, vertellen dat er niets specialers is dan samen met een vol stadion je voetbalploeg toejuichen. Gisteren zijn wij waarschijnlijk zo dicht bij die ervaring gekomen als mogelijk is voor fans van indie rock, bij het optreden van Interpol in Madison Square Garden.

Interpol is de meest authentieke New Yorkse groep van het moment, van hun stijlvolle schoenen tot hun strakke ritmes, en Madison Square Garden is het grote basketbalstadion annex concertzaal waar alleen de allergrootste artiesten optreden. Het was dus een heel speciale avond, zowel voor de groep die zijn grootste concert ooit speelde, als voor het New Yorkse publiek dat de grote doorbraak aan niemand meer gunde dan aan deze lokale favorieten.

De wisselwerking tussen de groep en het publiek was er vanaf het eerste moment: naar schatting 20,000 fans zongen het concert mee van de eerste tot de laatste noot, en dit gaf de groep de energie om strakker te spelen dan ooit. Ze spraken naar gewoonte niet veel, maar hun bedankjes na elk stormachtig applaus klonken gemeend en geëmotioneerd. Na afloop werd Interpol terecht nog twee keer teruggeroepen voor een bisronde.

De eerste bisronde was het hoogtepunt van het concert met een bijna perfect trio uit de debuutplaat Turn on the Bright Lights: NYC, Stella (etc) en PDA. Wij zaten vrij ver achteraan in de zaal, maar toch hoorden we overal rondom ons gefluit, geklap, gejuich en diverse andere tekenen van enthousiasme. De vraag of Interpol klaar is voor zalen van het kaliber van Madison Square Garden heeft een eenvoudig antwoord: ja.


Interpol -- PDA

Cannoli Eating Contest

Little Italy houdt elk jaar een straatfestival ter ere van San Gennaro, de patroonheilige van Napels. Het trekt elk jaar meer dan een miljoen bezoekers. De straten zijn gevuld met talrijke kraampjes, en er vinden allerlei activiteiten plaats, zoals ondermeer een hele resem processies. Dit jaar wordt het festival gehouden van 13 tot 23 september.

Vroeger strekte Little Italy zich uit over een groot deel van Manhattan, maar door de opkomst van Chinatown, werd het inmiddels gereduceerd tot één straat, Mulberry Street. Met het feest van San Gennaro wordt de buurt weer beetje in haar oude glorie hersteld. Wij vonden dit feest dan ook de ideale gelegenheid om een bezoekje te brengen aan Little Italy.

Hét evenement vandaag was de jaarlijkse Cannoli Eating Contest. De deelnemers hebben 6 minuten om zoveel mogelijk cannoli's op te eten. Dit is een typisch Italiaans gebakje: een zoet krokant hoorntje gevuld met romige ricottakaas. De huidige wereldkampioen, "Eater X" (met de oranje pet), slaagde erin om zijn titel te verlengen. Hij at 21 stuks op binnen de toegemeten tijd (zijn huidig wereldrecord staat op 26 stuks - hij was dus niet in topvorm vandaag).

Achteraf werd het publiek getrakteerd op de resterende cannoli's. We konden er ook elk één bemachtigen, en het moet gezegd: het zijn verdomd zware gebakjes. Onze cannoli ligt 2 uur later nog steeds op onze maag. We zijn dus blijkbaar geen eating contest material.

Officiële website van competitive eating

Rosh Hashanah

Morgen hebben we geen les, want het is Rosh Hashanah. We hadden hier nog nooit van gehoord in België, en keken dan ook raar op toen de prof vorige week voorstelde om de les van morgen te verplaatsen.

Maar Rosh Hashanah is blijkbaar een van de belangrijkste Joodse feestdagen (nieuwjaar) en er studeren vrij veel Joden aan NYU -- uit handopsteking bleek dat er in onze les minstens 5 zaten op 25. Grappig detail: om redenen van politieke correctheid mocht de prof niet vragen "Wie is Joods?", maar wel "Wie zou de les moeten missen door de Joodse feestdag?"

Aan NYU waren Joden trouwens altijd welkom, in tegenstelling tot Columbia, de andere topuniversiteit in New York. Vele van de Joodse studenten die noodgedwongen naar NYU moesten, hebben het nog ver geschopt, en hebben dan ook genereuze donaties gegeven aan de universiteit.

6 jaar later

Het Tribute in Light herdenkt elk jaar de slachtoffers van 11 september.

(foto vanuit onze straat)

Fooi

Tot nog toe is de aanpassing aan de American Way of Life relatief rimpelloos verlopen. Hetgeen ons voorlopig nog het meeste zorgen baart, is hoeveel fooi we moeten geven op café of restaurant. Het horecapersoneel in Amerika heeft doorgaans een veel te laag basisloon, en is grotendeels afhankelijk van fooien om tot een redelijk inkomen te komen. Het is met andere woorden belangrijk te weten hoeveel je precies moet geven. Je moet ook beseffen dat je altijd een fooi moet achterlaten, zelfs als de service eigenlijk slecht was -- blijkbaar mag je in geen geval onder de 10%-drempel gaan. Aan de andere kant willen we natuurlijk ook niet te veel geven. Voorlopig geven we tussen de 15 en 20% en dit heeft ons toch nog geen zure gezichten opgeleverd.

Ook belangrijk om weten, is dat kappers, taxichauffeurs, en ook de pizza boy een fooi verwachten. Zelfs wanneer je in een restaurant eten gaat afhalen, moet je een fooi betalen. Er heeft immers iemand je bestelling opgenomen en doorgegeven, je maaltijd ingepakt en klaargezet.

Er zijn ook nog extra regels die het allemaal wat ingewikkelder maken: zo wil de pizza boy een extra dollar bij slecht weer, verwacht de taxichauffeur iets extra's als je bagage bij hebt, enzovoort.

We zitten dan ook vaak op restaurant te rekenen om toch maar een juiste fooi te geven. Vaak willen we immers nog terugkeren, en dan wil je niet bekend staan als gierigaard.

Het uitzicht uit ons washok

Op de zeventiende verdieping van onze residentie staan de wasmachines en droogkasten. Hoewel de was doen normaal een vervelende taak is, maakt dit uitzicht -- rechts herken je het Empire State Building -- het toch net dat ietsje leuker.

Verkiezingskoorts

In België begint de verkiezingscampagne enkele maanden voor de eigenlijke verkiezingen. In de VS is dat helemaal anders: de campagne voor de presidentsverkiezingen van november 2008 is nu al volop bezig, met ongeveer elke week een groot tv-debat en voortdurende berichtgeving in de media.

Voorlopig zitten we nog in de eerste fase van de campagne; er doen nog een stuk of twintig kandidaten mee. Tegen januari komen de eerste primaries (voorverkiezingen) eraan en zullen er nog een stuk of tien kandidaten overblijven. In de loop van februari zal dat zakken tot een vijftal, en in maart of april zouden de definitieve kandidaten voor Democraten en Republikeinen bekend moeten zijn. Dan volgen nog zes maanden van extra intensieve campagne voor de verkiezingen in november, waar de uiteindelijke winnaar wordt gekozen. Het lijkt dus allemaal een beetje op Big Brother en gelijkaardige programma's, zeker als je weet dat de kandidaten voortdurend op de hielen worden gezeten door camera's en reporters die elk verkeerd woord registreren.

Heel wat commentatoren vinden dat de tijd rijp is om het verkiezingssysteem te hervormen, en dat lijkt me geen slecht idee. Anderzijds: in België duurt de campagne misschien minder lang voor de verkiezingen, maar véél langer erna. En op die manier zullen we mogelijk een nieuwe Amerikaanse president hebben voor de volgende Belgische premier aantreedt. Let op mijn woorden!

Proficiat Peter en Astrid

Zaterdag trouwen Peter & Astrid. Jammer genoeg kunnen we er niet bij zijn, maar uiteraard wensen we hen het allerbeste.

Een heel dikke proficiat, Peter en Astrid, en geniet volop van jullie mooiste dag!

Peter Bjorn & John

Zoals de foto verraadt, hebben we vanavond een concert van Peter Bjorn & John gezien in de Roseland Ballroom. The Clientele speelde het voorprogramma.

Voor The Clientele was het een beetje een rare avond: vijf jaar geleden hadden Peter Bjorn & John nog in hun voorprogramma gespeeld, en nu waren de rollen omgekeerd. Maar ze lieten het niet aan hun hart komen, en hun bitterzoete melodieën kwamen goed tot hun recht in de omgebouwde balzaal Roseland. The Clientele op MySpace

Peter Bjorn & John deden alsof ze zich afvroegen waarom ze van voorprogramma naar hoofdact waren geprogrammeerd, maar iedereen wist dat dat alles te maken had met een simpel gefloten deuntje. Young Folks is een wereldhit die echt bij iedereen aanslaat, en die je onmiddellijk kan meezingen of -fluiten. Als je denkt dat je het liedje niet kent, kijk dan op de YouTube met de reclame van Telenet en besef dat je het toch kent en kan meezingen of -fluiten.



Het moet dan ook niet verbazen dat Young Folks het absolute hoogtepunt was van het concert. Maar de rest was ook erg goed: PB&J verlieten enigszins de poppy klanken van hun debuutplaat en trokken soms zelfs een muur van gitaargeluid op in de stijl van My Bloody Valentine. Ze speelden ook enkele nieuwe nummers, die allemaal best oké waren, maar niets dat ook maar in de buurt kwam van Young Folks. Maar hoe kon dat ook: een hele zaal kwam binnen in afwachting van dat ene liedje, en vertrok al fluitend: fwie-fwifwifwi-fwi-fwi-fwi-fwi-fwie...

Defamation

Als LL.M-studenten mogen we ons programma zo goed als volledig vrij samenstellen. We kozen voor twee algemene vakken -- Constitutional Law en Evidence -- en ook voor iets specifiekers: Protection of Personality. Dit laatste vak omvat verschillende onderwerpen: onder andere privacy, seksuele intimidatie en ook laster en eerroof (defamation).

Onze eerste les ging over laster, en we merkten meteen dat het er heel anders aan toe gaat dan in Leuven. In plaats van een algemene uitleg door de prof, ondersteund door wetten en een cursus die alles samenvat, moesten we onmiddellijk enkele vonnissen voorbereiden en bespraken we daarna samen wanneer er sprake is van laster. Zo'n bespreking gaat over en weer tussen de prof en de studenten, waarbij telkens nieuwe vragen worden gelanceerd.

Een onderdeel van laster is bijvoorbeeld schade aan je reputatie. In de discussie worden dan verschillende punten aangehaald:

- Is er schade aan je reputatie als iemand zegt dat je vrouw je bedriegt?
- Ja: hierdoor zullen sommige mensen je minder respecteren.
- En als iemand zegt dat een huurmoordenaar niet goed kan schieten?
- Misschien wel: hij kan daardoor klanten verliezen.
- Oké, maar de wet dient toch niet om de reputatie van een huurmoordenaar in de ogen van andere criminelen te beschermen?
- Dus we zijn het erover eens dat je reputatie in de ogen van criminelen niet telt.
- Wat dan bijvoorbeeld als iemand je een homo noemt? Beschermen we dan je reputatie in de ogen van homofoben?

Enzovoort. Vaak is er geen juist antwoord, en is het belangrijkste dat je de juiste vragen stelt en een goed beredeneerd antwoord vindt.

Enkele foto's van ons appartementje

Intussen zijn we al goed geïnstalleerd geraakt in ons appartement. Met enkele posters uit het Museum of Modern Art ziet het er al meteen heel wat gezelliger uit.

We kunnen ook zeker niet klagen over het appartement dat ons werd toegewezen. Relatief ruim, genoeg meubeltjes en een prachtig uitzicht over de binnentuin.


(klik op de foto's om ze te vergroten)

Labor Day

Vandaag was het Labor Day in de VS, een officiële feestdag voor alle Amerikanen. In de praktijk viel hier wel niet veel van te merken, alle winkels waren zoals gewoonlijk tot heel laat open.

In tegenstelling tot onze 1 mei-viering, zijn er hier weinig of geen speeches van vakorganisaties, noch politieke bijeenkomsten. Traditioneel vieren Amerikanen hun Dag van de Arbeid met een eenvoudige picknick in het park, een barbecue of vuurwerk. Voor het merendeel van de Amerikanen staat Labor Day nog het meest van al voor de start van het nieuwe footballseizoen, of voor koopjesdag bij Macy's.

Het vreemde is dat Labor Day, in tegenstelling tot de meeste andere landen, hier niet valt op 1 mei, maar dus wel op de eerste maandag van september. Nochtans kan de oorsprong van 1 mei worden gevonden in de Amerikaanse geschiedenis. Op 1 mei 1886 en de daaropvolgende dagen staakten in de VS namelijk meer dan 300.000 werkers voor de 8-urige werkdag. Maar op 4 mei vonden er ook rellen plaats in Chicage. Om nu te vermijden dat 1 mei een herdenking van de rellen zou worden, werd de eerste maandag van september gekozen als dag van de arbeid, en dit naar aanleiding van een optocht, die was georganiseerd door de Knights of Labour in New York op 5 september 1882. Deze datum werd gekozen opdat de arbeiders een vrije dag zouden hebben tussen Independence Day en Thanksgiving. Meer dan 20.000 arbeiders betoogden toen voor betere arbeidsomstandigheden. Na de optocht werden er picknicks gehouden in de hele stad, en werd vuurwerk afgestoken om de dag te besluiten.

Fata Morgana

Componeer een uniek feestlied dat met 15.000 wordt gezongen en beeld dat lied nog eens uit ook!

Het leek ons alvast een onmogelijke opdracht, maar Peter Berghmans sleepte voor Mechelen een ster uit de wacht.

Dikke proficiat hiervoor, Peter! Ook vanuit New York werd je feestlied met plezier bekeken.

Hier kan je het fragment bekijken.

Williamsburg

New York bestaat uit vijf boroughs of districten, die elk uit een eiland of schiereiland bestaan: Queens, Brooklyn, the Bronx, Staten Island en natuurlijk Manhattan. Van die vijf is Manhattan veruit de bekendste, en het is dan ook hét centrum van de stad.

Maar ook Brooklyn wordt meer en meer geapprecieerd door de New Yorkers, die op grote schaal de hoge huurprijzen van Manhattan willen ontvluchten. Tegenwoordig vind je enkele van de leukste buurten van New York in Brooklyn.

De hipste buurt van Brooklyn -- volgens sommigen zelfs van heel New York -- is Williamsburg. We gingen er vanmiddag eens naartoe, en het lijkt inderdaad een beetje op een soort getto voor hipsters. Op elke straathoek zie je wel een lounge-café, een vintage klerenwinkel of een gespecialiseerde platenzaak. Zoals je op de foto ziet, is het er ook behoorlijk rustig -- geen wolkenkrabbers of druk verkeer -- terwijl je met de metro op een kwartiertje in Manhattan bent. We begrijpen dus heel goed de populariteit van deze buurt.

Als we nog een reden nodig zouden hebben om terug te keren naar Billyburg, zoals de locals het noemen, moeten we gewoon denken aan de Alligator Lounge, waar je gratis pizza krijgt bij je drankje. Nee, echt: je bestelt een drankje en je krijgt een hele pizza, recht uit de houtskooloven. Gratis!

Bagels

Bagels maken het favoriete ontbijt uit van de New Yorkers. Het is hier dan ook een echte delicatesse, waar ze terecht fier op zijn.

De bagel is van oorsprong een Europese uitvinding, die vervolgens door Joodse immigranten in de VS werd geïntroduceerd -- en werd geperfectioneerd.

Eenvoudig gesteld, gaat het om een broodje met een gat erin, een beetje zoals een donut. Wat de New Yorkse bagel nu zo speciaal maakt is de bereidingswijze: de bagels worden eerst gekookt, alvorens ze te bakken. In vele andere plaatsen worden de bagels enkel gebakken. De finishing touch is dan tenslotte ook nog het New Yorkse kraantjeswater, dat een bijzondere smaak zou geven aan de bagel. Nochtans drinken wij hier nooit water van de kraan, wegens niet te drinken.

De meeste New Yorkers bestellen een bagel with a schmear, een bagel met een dikke laag Philadelpia smeerkaas. En voor die speciale gelegenheden mag er gerust ook wat gerookte zalm bij (of zoals ze hier zeggen: lox). Naast deze klassieker is er een ongelooflijke variëteit in toppings (met sesamzaadjes, etc.) en beleg.

Voorlopig vinden wij onze favoriete bagels bij Think Coffee om de hoek, maar onze zoektocht naar de perfecte bagel gaat onverdroten verder.