New York Yankees

We waren vorige maand al naar een baseballwedstrijd van de Mets gaan kijken, maar de legendarische Yankees hadden we nog niet zien spelen -- al waren we wel al naar hun stadion geweest. Vandaag speelden ze tegen de Baltimore Orioles; jammer genoeg verloren ze met 12-2.

Ook deze keer viel het ons op hoe gezinsvriendelijk baseballwedstrijden wel zijn -- net als andere sportwedstrijden hier trouwens. Er zitten veel gezinnen met kinderen in het stadion, en er is natuurlijk ook randentertainment voorzien. Een bijzondere traditie in baseball is het liedje "Take Me Out to the Ball Game", een eenvoudig deuntje dat door het hele stadion wordt meegezongen op een vast punt in elke baseballwedstrijd.

Vandaag was er ook wel een minder kindvriendelijk incident. Een van de Yankees gooide een bal gevaarlijk dicht naar het hoofd van een Oriole. Die werd boos en er dreigde een gevecht uit te breken, waarbij alle spelers van de bank op het veld stormden. Met de hulp van de scheidsrechters werd dat gelukkig nog net afgewend.

Bowery Hotel

Zoals we al eerder schreven, was Manhattan vroeger een echt industrieel centrum, vol fabrieken die ondertussen tot lofts zijn omgevormd. Het Bowery Hotel (foto) lijkt daar een goed voorbeeld van te zijn, maar niets is minder waar: het gebouw werd enkele jaren geleden neergezet in deze neo-industriële stijl.

Niet authentiek dus, maar het blijft een mooi gebouw. Een bijzonder mooi aspect is hoe er een oplossing werd gevonden voor de hoek, die niet recht is. Het is niet eenvoudig te zien op de foto, maar het brede, lage stuk aan de rechterkant staat schuin tegenover de rest van het gebouw. Zo zijn er binnen geen vervelende scherpe hoeken (nemen we aan) en wordt bovendien de strakke industriële stijl wat gebroken.

Waar? Op de hoek van 3rd St en de Bowery, niet ver van bij ons.

One Fifth Avenue

Iedereen kent wel het beroemde beeld van de skyline van New York, maar eigenlijk staan er niet zoveel wolkenkrabbers buiten het Financial District, waar het WTC stond, en Midtown, waar onder andere het Empire State Building en de Hearst Tower staan. In de meeste andere buurten zijn de meeste gebouwen 'maar' ergens tussen de vijf en vijftien verdiepingen hoog.

Daardoor springen de zeldzame wolkenkrabbers er natuurlijk veel meer uit. In onze buurt staat bijvoorbeeld One Fifth Avenue, een appartementsgebouw van een kleine dertig verdiepingen. Wij vinden het een van de mooiste gebouwen in New York en zijn dus blij dat er nauwelijks andere gebouwen ons uitzicht erop belemmeren.

One Fifth Avenue -- het adres is ook de naam van het gebouw -- werd opgetrokken in de late jaren 1920, in de art déco-stijl die je ook ziet in het Empire State Building, het Rockefeller Center en de Boerentoren in Antwerpen. One Fifth Avenue is bijzonder elegant door de piramide-achtige versmalling naar de top, maar dat was geen architecturale keuze: het werd vereist door de bouwverordeningen van die tijd om genoeg zonlicht in de straten te laten vallen.

Waar? Op de hoek van 8th St en 5th Ave, vlakbij Washington Square Park.

Chelsea Modern

De Hearst Tower is een prachtige nieuwe wolkenkrabber, maar de grote meerderheid van de ontelbare bouwwerven in New York zijn wat bescheidener. Je ziet vooral veel gebouwen van een tien à twintig verdiepingen met condos, kleine appartementen. Dat zijn bijna altijd lelijke blokken, die zo goedkoop en snel mogelijk op de markt worden gezet.

Maar er zijn natuurlijk uitzonderingen. Op de foto zie je het Chelsea Modern, in de buurt van de High Line. Het is nog niet af (misschien nu al wel, de foto is een paar maanden oud), maar je kunt al vrij goed zien hoe de gevel verschillende hoeken maakt en op die manier minder strak lijkt dan de gemiddelde constructie in glas en beton. Wij steunen natuurlijk van harte deze creatievere stijl van appartementen, en hopen dat de Chelsea Modern nog navolging krijgt.

Waar? 447 W 18th St, tussen 9th en 10 Ave.

Hearst Tower

New York telt al lang niet meer de hoogste wolkenkrabbers ter wereld -- die staan nu in Taipei, Dubai en andere moderne grootsteden. Maar sommige van de mooiste staan hier in onze achtertuin.

Bewijsstuk 1: de Hearst Tower. Het is moeilijk op een foto te vatten, maar deze bizarre constructie vol driehoeken en met afgebeten hoeken, is neergepoot op een oud gebouw, waar alleen de muren nog van rechtstaan. De Hearst Tower geeft zo een duidelijke New Yorkse boodschap af: het verleden wordt enigszins bewaard en zelfs geëerd, maar als het erop aankomt landen de ruimtewezens gewoon op je dak.

Waar? Op de hoek van 57th St en 8th Ave, in de buurt van Times Square.

Niet Parkeren

Parkeren is niet goedkoop in New York, dus iedereen wil zijn garage graag beschermen. Bijvoorbeeld met een enorm pictogram op de garagepoort, gevolgd door een vriendelijke boodschap: "Niet parkeren alstublieft". Of in het New Yorks: "Don't even think of parking here".

Baseball

Je hebt hier in NY heel wat gelegenheid om allerlei sportwedstrijden te bekijken. Zo zijn we al een paar keer naar een basketbalwedstrijd van de New York Knicks gaan kijken. Intussen is het gewone basketbalseizoen jammer genoeg voorbij. Er zijn nog wel de play-offs, maar daarvoor waren de Knicks niet goed genoeg. Gelukkig is er nu baseball in de plaats; het seizoen begon een paar weken geleden. New York heeft 2 baseballploegen in de hoogste competitie, de Yankees en de Mets, en er zijn meer dan genoeg wedstrijden om naartoe te gaan.

Wij gingen gisteren naar Shea Stadium in Queens, waar The Beatles nog hebben opgetreden, om de Mets eens aan het werk te zien. Het stadium was schitterend, de sfeer zat meteen goed, er was volop eten, maar aanvankelijk was het niet zo makkelijk om in de wedstrijd te geraken. In tegenstelling tot wat wij dachten, is er namelijk niet zo veel actie in een baseballwedstrijd. We hebben tijdens de hele match, die meer dan 3 uur duurde, bijvoorbeeld maar 1 homerun meegemaakt. Het overgrote deel van de tijd was ofwel de bal niet goed gegooid door de pitcher, ofwel sloeg de batter ernaast. Er werd dus amper op de bal geklopt, en er werd dan ook amper gelopen tussen de bases. Wij hebben trouwens nog steeds niet door hoe wordt beslist of de pitcher een slechte bal gooide. Achteraf bleek wel dat deze wedstrijd een uitzonderlijk saaie was, dus misschien is het normaal iets actiever.

In elk geval vinden wij het een vreemde sport voor Amerikanen; we hadden gedacht dat ze toch iets meer actie zouden willen. De entertainment tussen de innings door was weer wel zeer Amerikaans. Het publiek mocht liedjes meezingen, er waren allerlei wedstrijdjes, er werden gratis T-shirts in het publiek geschoten, en natuurlijk was er de mascotte Mr. Met (foto rechts).

DUMBO

Onder een brug wonen is in New York niet alleen voor daklozen. In Brooklyn is een hele buurt gebouwd onder de Manhattan Bridge: Down Under the Manhattan Bridge Overpass, of DUMBO. Ondanks het vele lawaai van de brug, en de domme naam, is het een bijzonder populaire en aangename buurt.

Zoals je op de onderste foto kunt zien, was DUMBO vroeger een echte industriewijk. Rond de jaren '70 begonnen kunstenaars echter het dure Manhattan te verlaten, en de oude warenhuizen bleken ideaal om lofts en ateliers van te maken -- een typisch verhaal in New York. Je vindt in DUMBO dan ook een groot aantal kunstgalerijen, hippe restaurants en modieuze klerenwinkels.

Een bijkomend pluspunt aan DUMBO is dat je een prachtig uitzicht hebt op Manhattan. Als je goed kijkt, zie je op de bovenste foto bijvoorbeeld de Empire State Building tussen de pijlers van de brug.

Peking Duck

Eén van de voordelen van in onze buurt te wonen, is de nabijheid van Chinatown. Wij eten namelijk heel graag pekingeend en in Chinatown is er geen ontkomen aan. In bijna alle restaurants en beenhouwerijen hangen de bereide eenden te pronken in de etalage (zie foto), een beetje zoals in België de gebraden kippen op de markt tentoongesteld liggen.

Voor de leken: bij pekingeend krijg je knapperige stukjes eend, geserveerd met gestoomde pannenkoekjes, staafjes lenteui en een soort dikke, zoete sojasaus. Ons favoriete Chinese restaurant is The Peking Duck House, waar ze de eend eerst komen presenteren alvorens hem voor je ogen te versnijden. En als je restjes hebt, is je doggybag geknutseld in de vorm van een eend.

Vendy Awards

Je vindt in New York op elke hoek van de straat wel een of ander eetkraampje. De meest voorkomende zijn de hotdogkramen, de falafel- en shoarmastandjes, en de nootjesverkopers (Nuts 4 Nuts). Ze bieden ongeveer hetzelfde assortiment aan en doen op het eerste zicht allemaal vrij goede zaken.

Af en toe kom je echter een kraampje tegen waar de mensen in rijen staan aan te schuiven. Bij ons in de buurt bijvoorbeeld, aan Washington Square South, staat elke dag gigantisch veel volk aan te schuiven bij the Dosa Man. En een tijdje geleden zagen we hetzelfde fenomeen bij een kraampje op 45th Street en Sixth Avenue dat falafels verkoopt.

Onlangs ontdekten we dat dit niet helemaal toevallig is. Deze twee kraampjes waren de voorbije jaren namelijk bij de genomineerden voor de Vendy Awards, de oscars voor eetkraampjes. Deze prijzen moeten aantonen dat straatverkopers niet alleen waterige hotdogs verkopen, maar ook lekker en origineel eten.

Supreme Court

In de debatten over staatshervorming in België wordt er nauwelijks gesproken over de regionalisering van justitie. Vreemd, want in de VS ligt deze bevoegdheid grotendeels bij de staten. Elke staat heeft zijn eigen rechtbanken, met gewoonlijk onderaan een District Court, een Appellate Court in beroep en een Supreme Court aan de top.

Maar het recht van de staat New York verschilt vaak sterk van de andere staten. Een van de vele kleine verschillen is de naam van de rechtbanken: het Court of Appeals is hier de hoogste rechtbank; de rechtbanken van beroep heten Appellate Division. De naam Supreme Court is voorbehouden voor de rechtbanken van eerste aanleg. Een goede zaak voor het ego van de rechters waarschijnlijk, maar bijzonder verwarrend als je er de eerste keer voorbijkomt.

The High Line

New York is vandaag een enorm dienstencentrum en telt nauwelijks nog industrie. Maar tot in de 20e eeuw stonden er heel wat fabrieken in Manhattan. De overblijfselen daarvan zijn vooral in Lower Manhattan nog duidelijk, bijvoorbeeld in het grote aantal fabrieksgebouwen dat tot industriële lofts is omgebouwd.

Een bijzonder stuk industrieel erfgoed is de High Line (foto). Dat was een verhoogde spoorweg die goederen van en naar de fabrieken in Manhattan moest brengen, en ongeveer twee kilometer lang tussen gebouwen en over straten kronkelde. Ze is al lang buiten gebruik en zou normaal afgebroken worden in de jaren '90.

Maar een aantal buurtbewoners vonden de High Line te uniek om te verdwijnen, en stelden voor om ze te bewaren en de sporen te vervangen door een verhoogd park. Het op het eerste gezicht belachelijke idee vond genoeg supporters, en het park op de High Line wordt nu aangelegd. Hier kun je zien hoe het eruit zal zien (klik op "slide show").

Jammer genoeg gaat het eerste deel van het park pas open in de herfst, dus zullen we niet bij de opening kunnen zijn. Maar vele New Yorkers wachten niet op de opening om zich in de buurt te gaan vestigen die tot High Line District werd herdoopt. De prijzen schoten er de hoogte in en er worden heel wat nieuwe, mooie en bijzonder chique appartementen neergezet.

Brooklyn Bridge By Night

Zoals jullie hebben gelezen, waren we sterk onder de indruk toen we eindelijk over de Brooklyn Bridge wandelden. We konden dan ook niet wachten om de trip ook 's avonds eens te doen. En dat was zo mogelijk nog meer de moeite. Kijk maar naar de foto en beoordeel zelf het uitzicht. Schitterend nietwaar?

Drugs

Er wordt gezegd dat de VS streng optreden tegen drugs, maar in New York valt dat goed mee. Je kunt ze gewoon krijgen in een winkel naast de sandwichbar.

Greenpoint

De meeste mensen hebben minstens al eens gehoord van Chinatown en Little Italy, twee buurten in Manhattan waar de Amerikaanse cultuur plaatselijk vervangen lijkt te zijn door respectievelijk de Aziatische en de Italiaanse. Maar er zijn in New York nog veel meer etnische buurten, die vaak ook authentieker en minder toeristisch zijn.

In Brooklyn heb je bijvoorbeeld Greenpoint. Daar woont een grote Poolse gemeenschap, en dat zie je duidelijk in het straatbeeld: Poolse restaurants, telefoonwinkels en zelfs een echte beenhouwer -- dat vind je bijna nergens in New York. Het loopt er ook vol met mensen van Poolse afkomst, gemengd met hipsters uit het naburige Williamsburg.

Brooklyn Bridge

Ik was er lang te bang voor, maar uiteindelijk zijn we er toch over gewandeld: de Brooklyn Bridge. En het was eigenlijk een van de leukste dingen die we hier al hebben gedaan. Aanvankelijk leek het nog wat te eng -- je loopt immers over houten plankjes en tussen de spleten door zie je onder je de auto's rijden. Maar eenmaal we het uitzicht zagen (foto onder), was alles vergeten. We hebben ook de terugweg afgelegd over de brug, om toch nog maar eens van dat uitzicht te kunnen genieten.

Als je over de brug loopt, kun je ook heel mooi zien hoe zo'n hangbrug eigenlijk in mekaar steekt. Je ziet van dichtbij de dikke kabels van de ophanging en de twee enorme bakstenen pijlers (foto boven). Het viel ons trouwens op hoe dik die kabels wel waren. Gelukkig maar natuurlijk, want die houden uiteindelijk de brug recht.

Het is al bij al een korte wandeling -- zo'n 20 minuten inclusief korte haltes op de uitkijkplatforms -- maar dus zeker de moeite. Mijn broer en Peter zijn dan ook bedankt om mij genoeg moed in te spreken om uiteindelijk de sprong te wagen!

1st & 1st

Het kruispunt van 1st Street en 1st Avenue, de nexus van het universum, ligt in de Lower East Side, op een kwartiertje stappen van bij ons.

1st Street is de eerste van 220 genummerde straten in Manhattan, die de stad allemaal doorkuisen van oost naar west. De avenues lopen van zuid naar noord en zijn genummerd van 1st tot 12th.

Abyssinian Baptist Church

Gewoonlijk zijn wij geen trouwe kerkgangers, maar als we in Harlem woonden, zou dit wellicht anders zijn. Vorige zondag trokken we samen met mijn broer en Peter naar de Abyssinian Baptish Church en we waren meteen helemaal in de ban van de kerkdienst daar.

Om te beginnen viel het ons op hoezeer de mensen daar nog betrokken waren bij hun parochie. De grote kerk zat bijna helemaal vol en de mensen hadden hun zondagse kleren aangetrokken -- inclusief schattige kostuumpjes met das voor de jongetjes.

De weinige vrije plaatsen die nog overbleven, werden meteen gevuld door toeristen die ongeduldig stonden te wachten op een plaatsje. Eerst mochten namelijk de leden van de kerk binnen, en de toeristen moesten om de hoek in een lange rij wachten in de hoop dat er nog genoeg plaats zou overblijven. Wij waren er een uur op voorhand en geraakten gelukkig op tijd binnen. De laatsten in de rij hebben wellicht moeten wachten tot de volgende dienst zou beginnen, zo'n 2 uur later.

Ook tijdens de kerkdienst werd meteen duidelijk dat de congregatie een hechte groep was. Zo begon dominee Calvin O. Butts III, de dienst met enkele praktische mededelingen, zoals waar je de tickets van de dansavond kon kopen. Hij deelde ook de recente sterfgevallen mee, waar de mensen dan geëmotioneerd op reageerden.

Voor de rest hoorden we hier geen saaie lezingen of triestige koorgezangen. Het koor zong prachtige gospelmuziek in kleurige pakjes, à la Sister Act, waarmee iedereen spontaan begon mee te klappen. Onze favoriet was "Our God is an Awesome God", dat klinkt zoals je zou vermoeden.

De preek ging over de drie R'en van het christendom: revelation, reconcilitation en ressurection. Zwaar materiaal, maar dominee Butts sprak met heel veel passie en legde alles uit met voorbeelden uit het dagelijks leven. Met zijn zangerige uitspraak zette hij ook duidelijk de traditie van bekende zwarte dominees als Martin Luther King voort, en maakte hij het gemakkelijk om altijd de aandacht bij de preek te houden.

(foto van Flickr-gebuiker thefourlinestar)

Bezoek

Dit semester staan er heel wat bezoekjes van vrienden en familie op het programma. We kijken hier natuurlijk altijd erg naar uit. We proberen onze kennis een beetje tentoon te spreiden door wat tips te geven, zeker voor de bezoekers die voor het eerst naar New York komen.

En vaak leren we zelf ook nog wat bij. Zo ontdekten we de voorbije week samen met onze bezoekers Peter en Peter de Mahayana Buddhist Temple in Chinatown (foto) en de gouden Boeddha van wel 5 meter hoog -- de grootste die je in New York kunt vinden.

Intussen zitten Peter en Peter alweer op het vliegtuig richting Brussel. Wij wensen hen een goede reis en hopelijk hebben ze genoten van hun vakantie in New York. Wij hebben ons in elk geval zeer goed geamuseerd!

New York Knicks

In de grote drie sporten (baseball, football en basketbal) spelen zes ploegen in New York. De slechtste daarvan is zonder twijfel de New York Knicks, die al bijna tien jaar de onderste regionen van de basketbalklassementen domineren. Vandaag gingen we naar Madison Square Garden om ze thuis te zien verliezen tegen de New Orleans Hornets.

Een basketbalwedstrijd duurt exact 48 minuten, maar we zaten er meer dan twee uur. Het spel werd namelijk voortdurend onderbroken, met verschillende entertainende shows terwijl de spelers rustten. Natuurlijk waren er cheerleaders, maar ook een talentenjacht voor zingende kinderen en een danswedstrijd. Twee gelukkige toeschouwers wonnen ook vliegtuigtickets door een paar driepunters te scoren. En naar aloude traditie werd aan het begin van de match het volkslied gezongen door een celebrity, in dit geval Gloria Reuben van ER.

Zoals gezegd verloren de Knicks dus opnieuw. Ze staan laatste in hun divisie en vele fans nemen dat niet zo goed op. Er was soms boegeroep bij slechte wissels, en we hoorden verschillende mensen roepen om het ontslag van trainer Isaiah Thomas. Voor ons hoeft dat niet meteen; we genoten enorm van het volledige spektakel.