Trusts and Estates

Een van de leukste vakken die we dit semester volgen, is Trusts and Estates. Voorlopig houden we ons nog bezig met het verdelen van erfenissen in gevallen waar mensen geen testament achterlaten. Later in het jaar zullen we ons verdiepen in de complexere mogelijkheden die testamenten en trusts kunnen bieden.

Vorige les bekeken we de vraag wat er moet gebeuren wanneer twee mensen tegelijk sterven, bijvoorbeeld in een schipbreuk. Erft diegene die eerst sterft nog van de andere? In België is het antwoord ja. Dit houdt in dat vaak lugubere procedures moeten worden gevoerd om vast te stellen wie nog het langst heeft geleefd -- de ene kon beter zwemmen dan de andere, een van de twee had een gebroken been,...

Verder levert het een onfair resultaat op. Stel dat een echtpaar geen kinderen heeft, maar hun respectievelijke ouders nog wel leven. Als de vrouw iets langer heeft geleefd dan de man, dan erft ze van haar man. Omdat de vrouw intussen natuurlijk ook is overleden, gaat haar erfenis, inclusief wat ze van haar man heeft geërfd, naar haar ouders. Logischerwijze zou de man liever gehad hebben dat zijn ouders van hem zouden erven, eerder dan zijn schoonouders. Bovendien moet er nu twee keer een erfenis vereffend worden -- veel extra kosten en tijd. Oneerlijk en inefficiënt dus.

We moeten toegeven, toen we dit studeerden in Leuven, stelden we ons hier weinig vragen bij. Het bijzondere aan les volgen in de VS, is dat de proffen constant vragen aan de studenten of ze een bepaalde regel wel goed vinden. Dit dwingt je om alles in vraag te stellen. Tijdens de les kwam iedereen dan ook tot het resultaat dat een andere oplossing nodig was voor het bovenstaande probleem.

En inderdaad, in de VS zijn de regels intussen ook veranderd. De reden hiervoor is te vinden in een bijzonder lugubere zaak, die van de Tylenol-seriemoordenaar. Oudere lezers herinneren zich misschien nog deze zaak. In 1982 stierven zeven mensen in Chicago nadat ze Tylenol pijnstillers hadden geslikt. Een onbekende persoon had in verschillende supermarkten doosjes Tylenol gekocht, de inhoud ervan gewisseld met dodelijke cyanidecapsules en de doosjes daarna opnieuw in de winkelrekken geplaatst. Toen dit werd ontdekt, brak er uiteraard een massahysterie uit, waarbij 31 miljoen doosjes Tylenol werden teruggeroepen. Als gevolg van deze zaak werden medicijnen uitgerust met beveiling tegen tampering (foefelen). De dader is trouwens nog steeds niet gevat.

In de les bestudeerden we het tragische verhaal van de familie Janus. Toen Stanley Janus en zijn kersverse vrouw Teresa terugkeerden van hun huwelijksreis werden ze op de hoogte gebracht van de plotse dood van Stanleys broer Adam. Stanley en Teresa haastten zich naar het huis van Adam, waar de rest van de familie was samengekomen om te rouwen. Stanley en Teresa voelden zich begrijpelijkerwijze niet zo lekker, en namen wat Tylenol tegen de hoofdpijn -- zonder te weten dat dat de doodsoorzaak was van Adam. Stanley en Teresa vallen neer op de grond en zijn er meteen bijzonder slecht aan toe. Van Stanley wordt de dood vastgesteld in de ambulance, Teresa blijft nog enkele dagen hersendood in het ziekenhuis.

Nadat ook Teresa is gestorven, breekt tussen beide familie een strijd los om de levensverzekering die Stanley had afgesloten voor Teresa (met zijn moeder als tweede begunstigde voor het geval Teresa vóór hem zou overlijden). Als de familie van Stanley kon bewijzen dat hij langer had geleefd dan Teresa, zou de levensverzekering worden uitbetaald aan moeder Janus. Zoniet zou Teresa erven -- en dus haar familie. De hele rechtszaak draaide om vreselijke, en irrelevante, details over hersenactiviteit.

Om zulke zaken te voorkomen, is de nieuwe regel in het Amerikaanse recht dat je niet kan erven van iemand als je binnen vijf dagen na die persoon zelf ook overlijdt. Dat zou de levensverzekering van Stanley Janus in elk geval aan zijn moeder laten toekomen. Natuurlijk is ook deze regel niet perfect, maar het is aan de volgende generatie rechtenstudenten om hem in vraag te stellen.