vrijdag 18 januari 2008

Terug naar School

Het ritme van een academiejaar is helemaal anders in de VS dan in België: wij begonnen al in augustus, terwijl de tweede zit nog bezig was in België. Onze examens vielen dan al in december, voor de kerstvakantie in plaats van erna. En terwijl de Belgische studenten nu in volle examenperiode zitten, zijn bij ons de lessen al opnieuw begonnen.

Tijdens de eerste week van het semester hebben we hier nog drop-add, dat betekent dat we nog kunnen wisselen van vakken als de eerste les wat tegenvalt, of als iets anders interessanter lijkt. We zijn dan ook bij redelijk wat verschillende vakken eens gaan kijken voor we onze definitieve keuze gemaakt hebben. Uiteindelijk hebben we gekozen voor vier vrij uiteenlopende vakken: Trusts & Estates, Behavioral Law & Economics, The 9/11 Victim Compensation Fund en Tax Treaties.

The 9/11 VCF gaat over een speciaal fonds dat de overheid oprichtte om de (nabestaanden van) slachtoffers van 11 september te vergoeden voor hun verlies. Onze prof, Kenneth Feinberg, was daarvan de Special Master, en is dus dé expert over het fonds. Het belooft bijzonder boeiend te worden, omdat het fonds een alternatief kan aanreiken voor de gebruikelijke manier waarop Amerikanen -- en Belgen -- omgaan met schade: een administratieve afhandeling van eisen in plaats van een gewoon proces, met alle voordelen en nadelen die daarbij horen.

Behalve de juridische kant vertelde Feinberg tijdens de eerste lessen al enkele hartverscheurende verhalen die bij zijn taak kwamen kijken. Het fonds betaalde relatief grote bedragen (gemiddeld $2,000,000) uit aan de nabestaanden van de slachtoffers, en deed dat bijzonder snel in vergelijking met de rechtbanken: binnen 90 dagen. Toch kwam op een dag een vrouw binnen bij Feinberg, die hem vertelde dat ze de vergoeding voor de dood van haar man, een brandweerman, binnen 30 dagen wilde krijgen. Feinberg vroeg waarom. Ze antwoordde dat ze terminale kanker had en nog maar acht weken te leven had. Nu haar twee kleine kinderen wees zouden worden, moest ze snel nog regelingen treffen met het geld. De prof -- en de hele klas -- kreeg het duidelijk moeilijk toen hij vertelde dat het geld er op tijd was, maar dat hij zeven weken later naar de begrafenis van de vrouw ging.

Geen opmerkingen: